یار قدیمی

چه شد از یار قدیمی خبری نیست که نیست

دیگر از مهر و محبت اثری نیست که نیست

 

باغ خشکید و دلم خوش به بهار و نوروز

لیکن از فصل خزانش گذری نیست که نیست

 

هرچه رفتم نرسیدم به تو ای صبح سپید

بخت برگشته ی من را سحری نیست که نیست

 

مرهمی کو که به زخم دل بیمار زنم

بر تن خسته ی من جز تبری نیست که نیست

 

روز عشرت به چمن هرکه زند لاف وفا

آسمان شب غم را قمری نیست که نیست
 

                     (اویس شجاع)