لالایی مادر

خوابم نمی برد ..

 از پنجره اطاق به آسمان نگاه میکنم ، آسمانی که فقط و فقط ماه در آن بیدار و  سرگردان است...

و هر چند دقیقه رنگ پریده

از پشت ابرهای تیره بیرون می آید

و ناامید دوباره در ابرها غرق می شود...

به گمانم مثل من منتظر آمدن مسافریست ..

مسافر نرفته ای که از همین حوالی عطرش را احساس می کنم..

کسی که هرچه دور شد رد پایش عمیق تر بر دلم فرو رفت ... 

سالهاست نبودش خواب آرام را از من ربوده و خستگی به وسعت آسمان بر من انداخته ..

کاش می بودی مادر ! تا با لالایی دلنشینت آرام میخوابیدم .. 

#اویس_شجاع

ای دوست

مریض وخسته و ویرانم ای دوست
علیل و پیر و بی درمانم ای دوست

پناه و سرپناهی جز غمم نیست
غریب و بی سر و سامانم ای دوست

نه مهرو الفتی نه دست گرمی
فتاده گوشه ای گریانم ای دوست

پرستاری بجز تنهاییم نیست
به بالینی که من نالانم ای دوست

ز غم ها دیده ام بی نور گشته
که من آواره ى کنعانم ای دوست

شدم بازیچه ى این زندگانی
به بخت و طالعم حیرانم، ای دوست

ندیدم لحظه اى شادی به عمرم
به شهر رنج وغم سلطانم، ای دوست
  

                              ( اویس شجاع )

خزان تکراری

شرح حالم حدیث بیماریست
روز در فکر وشب به بیداریست

نیست در شهر شور و شوق بهار
چار فصلم خزان تکراریست

هر دری میزنم که بگشایند
حاصلم پوچ و خویش آزاریست

این چه رسمیست او که میخواهی
کار او یک نفس ستمکاریست

عشق و مهر و وفا شعار شده
در عمل خشم شاه تاتاریست

ناز کم کن بیا کنارم باش
زندگی لحظه یی ، وفاداریست

                                    (اویس شجاع)